गजर

गजर

नच आवडे मज, गजर हा प्रातःकाळचा,
उतरला कुठे अंमल, अजूनी त्या निद्रेचा ?

कडाडून विरोध, जड झाल्या पापण्यांचा,
संपला न संप सुस्तावल्या या अवयवांचा.

ओढलेली उबदार दुलई, गुलाबी थंडीची,
सोडवावी कशी, गोड ती मिठी सख्याची ?

घाई किती बाई, आदित्यास उगवण्याची,
संपली एवढ्यात, रात्रपाळी शशीधराची ?

गोष्ट बाकी ती, रात्रीच्या पाऊस झडीची,
तुटली अन् मालिका, कडू गोड स्वप्नांची.

अविट तरी गोडी, या सा-याच अपूर्णतेची,
नसे वेगळी याहून, व्याख्या मम सुखाची.

व्हावी रोज, ही अशीच सुरवात दिवसाची,
यास्तव करिते मी, प्रार्थना रोज ईशाची.
..........निलिमा देशपांडे.
२७/०६/२०१८,नवीन पनवेल.