विसर्जन

विसर्जन

दिस दहा केले, पूजन अर्चन,
अन् असे हो आज, विसर्जन.

वास्तव्याचा, अपूर्व सोहळा,
आज, प्राण कंठाशी गोळा.

आधार जो, तरण्या भवसागर,
गंतव्य त्याचे,असे का सागर ?

नव्हत्या, लाटा आज उन्मत्त,
पदस्पर्शास हो, अलवार नत.
     
खळबळ, रत्नाकराच्या उरी, 
घ्यावे कसे, विधात्यास उदरी ?

बुडवी जग, त्यास जल्लोषात,
शिरे पहा पाणी, नाकातोंडात.

जीव माझा होई, घाबरा घुबरा,
वाटे ओरडावे, "जन हो सुधरा".

मुर्ती, हळू हळू होई दिसेनाशी, 
प्रथाच, मला मुळी आवडेनाशी. 

परि अंती, देवत्वाचीच सरशी,
येई आवर्जून तो, पुढल्या वर्षी.
..........निलिमा देशपांडे. २४/०९/२०१८,नवीन पनवेल.