चिऊताई

चिऊताई इवलीशी, आज वाट चुकली. 

शोधित दाणा,खोलीत माझ्या शिरली .

 

क्षणार्धात चूक , तिची तिला उमगली.  

सुटकेसाठी  , दिशा दाही भिरभिरली  

 

बळ  पंखात असेतो, आकांताने फडफडली  

पण अवचित ,जाळीत खिडकीच्या अडकली 

डोळ्यात, झाक  कारुण्याची होती तरळली  

आस ,पिल्लांकडे जाण्याची होती का लागली ?

  

भूमिका तटस्थाची, होती मी स्वीकारलेली  

गरज ,मानवी हस्तक्षेपाची आता मात्र भासली  

धरताच हाती ,  अधिक भयभित ती झाली 

पाजताच पाणी, टवटवली,अन भुर्रकन उडाली 

आनंदलेल्या मनात, शंकेची पाल चुकचुकली 

जाईल का स्वकियांकडून हि स्वीकारली ?

का जाईल मानवी स्पर्शाने कलंकित ठरवली ?

का वाचवून प्राण, मृत्युच्या दारी परत मी ढकलली ? 

…………… निलिमा  देशपांडे .