पनगत

माझी पहिली मात्रा वृत्तातली कविता
वृत्त  : लवंगलता

पनगत

साम्य जरी का दिसते देशी परदेशीच्या पर्णी,
पेशी पेशी जीवनरस तो देवाची ती करणी.

इवल्या पानी हरितकणांची जगण्यासाठी कर्मे,
होता पनगत चुकली नाही त्यांना शिशिरी वर्मे.

आणि दिसे मग ठायी ठायी परमात्म्याची किमया,
हो ऋतु पालट पलटे तेव्हा सृष्टीचीही काया.

इथली पाने पाचोळा तो जन पायतळी तुडवी,
तिथली करती रंगांची ती उधळण दृष्टी निमवी.

वागणूक का वेग वेगळी शंका मनास यावी,
अहोरात्र 'तो' राखे सृष्टी अपार श्रद्धा ठेवी.

होशी का तू दुःखी कष्टी इथल्या सुकल्या पर्णा,
झाली कर्तव्ये होशी आनंदे तयार  मरणा. 

माती असशी माती होशी का न बाळगी ध्यानी ?
जाण तू जरा असे जरूरी अस्तित्व तुझे अवनी.
........निलिमा देशपांडे.११/१०/२०१८